DALGALAR… DUYGULAR…

 

Dalgalar vurur yavaşça kıyıya…

Bir nefes gibi, bir sır gibi, usul usulca.

Deniz biriktirir, taşır içindeki yükü kıyıya…

İnsan gibi taşır kalbindekini duygularına, davranışlarına …

 

Dalgalar vurur usulca kıyıya

Sessiz bir hüzünle, sarar gündüze geceye ...

Denizin derinliğinde gizli hareketler, sırlar…

İnsanın kalbindeki sırlı özel duygular…

Her dalga bir istek, her duygu bir hareket...

 

Dalgalar vurdukça kıyıya…

Her dalga bir oluş, bir hareket, iz ve işaret

Duygular gibi dalgalanır durulur her an…

Bazen hüzünle, bazen sevgiyle, bazen coşkuyla…

Biri kıyı, biri kalp, aynı anları kovalar…

 

Dalgalar vurur sessizce kıyıya…

Sesiyle büyür denizdeki suskunluk…

Bazen de küçülür o çığlık…

Bilemezsin hangisi gerçeğin sesi,

Gerçek duygunun tepkisi…

İnsanın duygularıyla büyür hareketi…

Bazen de küçülür çekilir içine…

 

Dalgalar vurur sabırsızca kıyıya…

Bazen güçlü fırtınalarla…

Bazen azar azar med cezirlerle …

Birleşirler ardı ardına akıp giden zamanla…

Bazen bir sevdanın hatırası izi gibi,

Birikerek geri gelir sonra birden kaybolur gibi…

Bazen hüsranla fırtına gibi çarpar gölden,

Savrulur gider gibi yelken…

 

Dalgalar vurur gizlice kıyıya…

Denizin derinlikleri ne saklar ne söyler?

İnsan ne kadar gizler ne kadar anlatır?

Her dalga bir sırrı getirir bir iz bırakır,

Ve insan denizin dalgalarını aradığı gibi anılarını arar

Sonra deniz gibi zamanla dalgalarından vazgeçer

Ve ne zaman dalgalar susarsa,

İnsan da iç sesiyle içine içine susar ….


 

Dalgalar vurur hırçınca veya huzurla kıyıya…

İkisi de aynı denizin, aynı kalbin parçasıdır.

Her dalga bir dönüm noktası

Başladığı yere dönüş hikayesi…

Her dönüşte farklı bir deneyim, farklı bir yol haritası

O dalgaların ardında

Bir arayışta, bir soruda

Kaybolurken kavuşur doğru cevaba…

 

Dalgalar coşar savurur kıyıyı,

İnsanın yüreği gibi hırçın ve derin

Duygular gibi, hiç durmaz hep değişir

Bir dalga kırık bir kalbin yansıması…

Bir başkası yaşamın sızlayan izleri…

İçimizde ne var dışarıya vurur

Denizin dalgaları gibi…

Kimi zaman umutla yükselir,

Beyaz köpükler gibi parlak ve saf.

Kimi zaman karanlıkla boğulur

İçimizdeki korkular gibi kaybolur…

 

Dalgalar vurur yalnızlıkla kıyıya …

Hıçkırık gibi sarar derin yalnızlıkla

Bazen söylenmemiş söz
bazen suskun bir bekleyişle

Bir dalga gibi hırpalanan duygular,

Kıyıya vurur, sonra geri çekilir

İnsanın içindeki fırtınalar gibi,

Bir an durur, sonra yeni yeniden başlar…

 

Dalgalar vurur yükselerek düşerek kıyıya…

Duygular gibi yükselir, düşer, savrulur…

Bir arayış, bir hüzün, bir mücadele…

Dalga ne kadar uzaksa da kıyıya,

Her zaman geri döner o kuytuya.

İnsan bir süre kaybolsa da duygularında,

Bir gün gizlice bulur kaybolan parçasında.

Her duygu bir iz bırakır ve bir işaret verir sonrakine

Tıpkı dalga gibi vurmadan

Çok uzaklardan işaret verir sahiline.

Ve her dalga bir başlangıçtır aslında,

İnsanın yüreğindeki bitmeyen yolculuk

İkisi de kaybolur ama hep bulur,

Bir kıyı, bir yürek, hep birbirini bekler durur…

&

Her insan bu hayatta mutlu ve başarılı olmak ister. 

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" ; insanın amacını amaç edinen bir gerçeklik ilmidir. 
Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.
"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. 
Aynadaki kişi...
Tek başına neler yapabileceğini keşfet!" 
Yahya Hamurcu


Yorumlar

  1. Güzel bir yazı olmuş

    YanıtlaSil
  2. Bir kıyı, bir yürek, hep birbirini bekler durur… kaleminize sağlık

    YanıtlaSil

Yorum Gönder