MAZLUMUN YANINDA MISIN?

İnsan kendine baktığında ne görür? Ya da bir başkasının gözünden kendisini değerlendirdiğinde? Nasıl biri çıkar karşısına aynaya baktığında?

İnsan genelde kendinden yanadır. 

“Ben özümde iyi biriyim” der, “iyi niyetliyim” “Bakma fevri olduğuma, bazen kırıp döktüğüme ben iyi bir insanım aslında. Bir sürü iyi özelliğim var” der. Sayar hatta tüm özelliklerini...

“Çocuğuma iyi bakıyorum, onun için gecemi gündüzüme katıp çabalıyorum” der. “Sırf o benim çektiklerimi çekmesin" diye…

“Anneme babama saygılıyım, üzmem onları hürmet ederim”

“Birlikte çalıştığım insanlarla aram iyi, yardımlaşmayı severim iş ortamında sevilirim der”. “İş yerimin hakkını da gözetirim çünkü ben iyi biriyim”

“Zorda kalana yardım ederim, mesela dilenciye para veririm”

“Vatanseverim”

“Hayvan severim”

“İnsanlara saygılıyım” der, uzar gider bu liste. Her insan özünde iyidir dinlediğimizde de iyi niyetlidir. 

Peki, herkesin iyi olduğu yerde kötüler nerede?

O zaman gerçekten iyi olup olmadığımızın ölçüsü ne? 

İnsan düz ovada iyidir, kendisini sarp yokuşta belli eder.

Maaşını düzenli alırken sorun etmez insan, mesaiye kalmayı. Asıl mesele patronu zor durumda kaldığında mesaiye kalabilmekte.

Çocuğum okulda örnek öğrenciyken en iyi anne ben olabilirim. Asıl mesele o tökezlediğinde iyi olabilmekte.

Her akşam kapıda karşılayan, harika sofralar hazırlayan bir eş varken iyidir zaten insan, mesele o eş hasta yatağında yatarken iyi kalabilmekte. 

Bana muhtaç değilken annem babam, elini öper hürmet ederim herkes gibi, mesele düşkünleştiğinde iyi evlat olabilmekte.

Zaten iyidir komşumuzla aramız kahve günlerinde, bayramda, düğünde. Mesele çocukları gürültü yaptığında iyi kalabilmekte.

İnsan kendi çıkarının olduğu yerde iyidir elbette. Peki, hiçbir çıkarının olmadığı yerde iyi olmanın ölçüsü ne?

Mesela aynı dili konuşmadığım, aynı soydan olmadığım, aynı toprakları paylaşmadığım insanların yaşadığı bir zulümde benim rolüm ne?

Kırk bin kilometrekarelik bir alanda sıkışıp kalmış iki milyon insana açılan savaşta iyilerin tarafı neresi? İyi insan olmayı bu kadar istiyorsam eğer, durmam gereken yer neresi?

Günlük hayatımda hiç değişiklik yapmadan devam ediyorsam yaşamaya kimin tarafındayım şimdi?

İyinin mi? Kötünün mü?

Hastanenler, okullar, masum çocuklar bombalanırken yapmam gereken ne? Haberleri izlemek mi? Ekran başında ağlamak mı? Kapatıp görüntüleri görmezden gelmek mi?

Bunca kötülüğü hiç olmamış gibi yok sayarsam iyi olabilir miyim peki?

Elektriksiz, ilaçsız, susuz, yiyeceksiz, bir alana hapsedilmiş silahsız masum insanların bombalanması kötülüğün son noktası değil mi? Peki biz ne yapacağız şimdi? 

Sessiz, tepkisiz seyreden mi olacağız olan biteni? O zaman kötüden ne farkımız kalır ki?  Çünkü çocuklar uyurken sessiz olunur öldürülürken değil. Bir bebeğin doğduğu gün bir bombayla ölümü üzemiyorsa bizi daha neye üzüleceğiz ki?

Peki, nasıl göstereceğiz tepkimizi? 

İyi bir insan kendisinden uzaktaki bir kötülüğe nasıl tepki vermeli?

Sabahlara kadar bomba sesinden, tozdan, dumandan… Ölümle burun buruna gelmekten uyuyamayanlarla birlikte bir gece uykusuz kalabilir miyim mesela?

Susuzluktan, açlıktan yürüyemeyenlerle birlikte bir gün tüm imkanlarıma rağmen aç kalabilir miyim ?

Kışın soğuk günlerinde onlar üşüyor diye kombiyi bir gün kapatabilir miyim? Tüm imkanlarıma rağmen kıyafet alışverişlerimi bir yıl ertelesem olur mu?

O sinema filmini, o diziyi izlemesem olur mu?

Çok sevdiğim o markanın kahvesinden, o spor ayakkabıdan, o sabundan, kremden ve parfümden vazgeçebilir miyim?

Vazgeçtiklerinle birlikte "iyi"lerden misin?  Zulme uğrayana destekçi misin? 

Her insan bu hayatta mutlu ve başarılı olmak ister. 

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" ; insanın amacını amaç edinen bir gerçeklik ilmidir. 

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar...

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. 

Aynadaki kişi...

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!" 

Yahya Hamurcu