NİLAY’IN KARARI

Hava kapalı olduğunda ilginç bir biçimde Nilay hep yolda olurdu. Hafızasını yokladı yok yok, kapalı bir havada evde olduğunu hatırlamıyordu. Kendi kedine düşündü. Tesadüf müydü? Kasvetli ve soğuk havalarda evde olamıyordu mutlaka bir işi çıkıyordu! Hoş mevzunun havayla da ilgisi yoktu güzel havalarda da iş çıkıyordu tabii. Ama Nilay özellikle hava kötüyken evde olmak istediği halde dışarıda oluyordu.

Şimdi koltukta sıcak battaniye altında uzanıp film izliyor olabilirdi ama nerdeee...

Sevgili eşi yine dışarda yapılacak tüm işleri Nilay’a paslamıştı. Büyük oğlu liseye başlamıştı bu yıl. Sorsan Nevzat Bey okulun yolunu bilmezdi. Ne çocuğun hangi okulda okuduğundan haberi vardı, ne kaçıncı sınıfta olduğunu biliyordu.

Nilay çocukları hastaneye de götürür, okulları ile de ilgilenir, derslerini de yaptırır, kurslara da götürürdü. Acaba tüm bunları yapan güvenilir biri olsa Nilay da Nevzat kadar geniş rahat olabilir miydi?

Çocuklarla ayrı ilgilen Nilay...

Ev işleri ile ayrı ilgilen Nilay...

Kayınvalide gelecek Nilay...

Okulda toplantı var Nilay...

Alışveriş ne olacak Nilay...

Nilay Nilay Nilay…

İçinden hayıflandı. Zaten bir tek içinden hayıflanabilirdi... Kimseye bir şey diyemezdi. “Hava da epey soğuk otobüs erken gelse bari. Çocuğun öksürüğü arttı doktor şimdi kaç tane tahlil verecek, kuyruk da cabası. Bir de akşama ne pişireceğim onu  bile bilmiyorum” dedi içinden. 

Nilay kaç parçaya bölüneceğini şaşırıyordu çoğu zaman. Neden kimseden yardım isteyemiyordu ki? Çok yorulmuştu. Acaba dışardan bir şeyler mi yesek diye düşündü. Yok yok şimdi o yiyeceklerin içine kim bilir neler koyuyorlardır dedi ve vazgeçti. Muayene sırasını beklerken telefonu çaldı. Arayan komşusuydu.

-“Nilay’cım nasılsınız? Senin kız hastalanmış bir şeye ihtiyacın var mı? Akşama size çorba pişireyim yemek yapmakla uğraşma” dedi. 

Nilay; “Çok teşekkür ederim çok düşüncelisin hiç gerek yok ben eve geçince hallederim” dedi ama keşke demeseydi iyiydi.  Ne vardı sanki “çok iyi olur” diyebilseydi. Birilerinden yardım isteyebilseydi.  Kaç saattir hastanede in, çık çok yorulmuştu. Bir de otobüsle eve yolculuk kaç saat sürecekti. 

Neden Nevzat’a gel bizi al dememişti ki? Her şeye yetişemezdi ve yetişemiyordu zaten. Bu zamana kadar kimseden bir şey istemedim ve bu haldeyim… Bir şeyleri değiştirmem gerek ama nasıl? 

Nereden başlayacağım? 

Nasıl yapacağım?

Bu düşüncelerle boğuşurken, cesaretini topladı ve komşusunu aradı…

“ Teklifin hala geçerliyse…” demeye kalmadan, komşusu “çorba hazır geçerken haber ver” dedi. 

Telefonu kapattığında, kendisine inanamadı… Nasıl rahatlamıştı… Otobüste eve dönerken düşünüyordu “İnsan neden her şeyin üstesinden gelmeye çalışır?” “Neden birilerinden yardım isteyemez?” “ Her şeye yetişmek mümkün değilken neden yetişmek için debelenir?

Eve gittiğinde yapacağı bir şey kalmamıştı... 

Böyle bir karar alıp hemen harekete geçmesi ona çok iyi gelmişti…

Acaba hayatında daha neleri değiştirmesi gerekecekti? Hangi kararlar vardı sırada? Düşünürken gülümsüyordu….

&

Her insan bu hayatta mutlu ve başarılı olmak ister. 

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" ; insanın amacını amaç edinen bir gerçeklik ilmidir. 

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. 

Aynadaki kişi...

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!" 

Yahya Hamurcu