HAYAT BAYRAM OLSA...

 

“Bu çocuğun ateşi mi var?” diye seslenen Serkan eşinin terslemesini hak etmişti… Bayram arefesi çocuğun ateşi mı olurdu hiç? Ateşi olması demek bayrama tersti bir kere. Emine elini  Salih’in alnına koyduğu an yıkıldı... Hakikaten de ateşi vardı. “Nereden çıktı şimdi bu ateş” diye söylendi Emine. Yarın  için ne planlar yapmıştı oysa...

 

Yarın kahvaltı için annesinde buluşacaklardı. Ablasını, eniştesini, yeğenlerini görecekti. Emine bayılırdı ailecek yapılan bayram kahvaltılarına. Sonra Salih’i şeker toplamaya gönderecekti… Küçüklüğünde heyecanla beklediği bayram sabahları aklına gelmişti bile. Günler öncesinden hazırladığı şeker kesesi… Arkadaşlarıyla çok öncesinden yapılan planlar… Ve şeker toplarken yaşanan o neşeli curcuna... Bayram günlerinde güzel anılar konuşulur, güzel planlar yapılırdı hep. O yüzden bayramda yapılan akraba ziyaretlerini de çok seviyordu.

 

Küslükler devam etse de o gün farklı olurdu. İnsanlar barışmaya daha meyilli olurdu… İster istemez herkeste bir sevinç olurdu. Patlayan torpiller, çalan davullar… Davulcunun bahşiş almaya gelişini heyecan ile beklemek, sonrasında peşinde sokakta gezmek... Ne güzel günlerdi... Her zil çalınışında acaba kim geldi diye heyecanla kapıya koşmak, bayram için özenli güzel yemekler yapmak, onları ikram etmek ne kadar da keyifliydi…

 

Emine bunları aklından geçirirken yüzünde koca bir tebessüm belirdi. Bunu gören Serkan, Emine’ye “Hayırdır” der gibi bir bakış attı. Emine ışık hızında bu güne döndü ama buna çok memnun olmamıştı, yüzü asılmıştı… “Şimdi nasıl bayram yapacağız biz?” dedi Emine üzgün bir ses tonuyla… O kadar hazırlık yapmıştı.  Koltuğa çöktü kaldı… Bir an tüm beklentisi yerle bir olmuştu. Bunu gören Serkan “İş başa düştü” diye içinden geçirdi ve eşinin yanına gidip ona kocaman sarıldı…

“Emineciğim Salih’in ateşinin olması bizim bayramımıza engel değil ki! Bayramın birinci günü belki evden çıkamayız ama ikinci gün üçüncü gün var değil mi? Evet bayram insanlarla güzel ama bazen görürsün ki insanlar kalabalığın içindedirler ve orada bayramın içinde bayramı yaşayamazlar… Yaşam sevinçleri yoktur çünkü…

 

Bayram bile onları sevindirmeye yetmez… İmkanları tamdır ama bayramın da hayatın da tadını alamazlar…

 

Bazı insanlar da vardır ki o kadar imkansızlığa rağmen elindekilerle bayram gibi bir hayat yaşarlar…

 

Diyeceğim o ki bayram insanın içinde olan bir şeydir aslında. Birkaç güne sığabilecek bir şey değildir.

Yaşam sevinci olan insan öylesine samimi mutludur ki hayat bayram olsa ancak öyle mutlu olunur. Gerçek bayram içindeki hissettiğin bayramdır… O yüzden zorluktan sonra gelen her kolaylık bir bayram sebebidir… Bunu bilip buna göre yaşayabilmek  hayatı bayram yapar aslında..”

 

Emine’ye eşinin sarılması ve bayramın gerçeğini duymak iyi gelmişti… Gözyaşlarını sildi ve ayağa kalktı… “Gidip Salih’e bakayım, uyanmıştır kereta” dedi. Holde yürürken bu sefer yüzünde beliren tebessüm yaşam sevincindendi...

&

Her insan bu hayatta mutlu ve başarılı olmak ister. 

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" ; insanın amacını amaç edinen bir gerçeklik ilmidir. 

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. 

Aynadaki kişi...

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!" 

Yahya Hamurcu